Take advantage of the search to browse through the World Heritage Centre information.


i

ii

iii

iv

v

vi

vii

viii

ix

x

Shahr-i Sokhta

Shahr-i Sokhta

Shahr-i Sokhta, meaning ‘Burnt City’, is located at the junction of Bronze Age trade routes crossing the Iranian plateau. The remains of the mudbrick city represent the emergence of the first complex societies in eastern Iran. Founded around 3200 BC, it was populated during four main periods up to 1800 BC, during which time there developed several distinct areas within the city: those where monuments were built, and separate quarters for housing, burial and manufacture. Diversions in water courses and climate change led to the eventual abandonment of the city in the early second millennium. The structures, burial grounds and large number of significant artefacts unearthed there, and their well-preserved state due to the dry desert climate, make this site a rich source of information regarding the emergence of complex societies and contacts between them in the third millennium BC.

Description is available under license CC-BY-SA IGO 3.0

Shahr-i-Sokhta

Shahr-i-Sokhta, qui signifie « ville brûlée », est situé à la jonction de routes commerciales de l’âge du bronze traversant le plateau iranien. Les vestiges de la ville en briques de terre crue représentent l’émergence des premières sociétés complexes dans l’est de l’Iran. Fondée vers 3200 av. J.-C., la ville fut habitée au cours de quatre principales périodes jusque vers 1800 av. J.-C. au cours desquelles se développèrent plusieurs quartiers distincts de la ville. Ils comprennent une aire monumentale, des quartiers résidentiels, des quartiers d'artisans et une nécropole. Un changement du lit du cours d’eau et un changement climatique ont conduit à l’abandon de la ville au début du second millénaire avant notre ère. Les structures, la nécropole et le grand nombre d’objets importants mis au jour lors de fouilles et leur bon état de conservation dû au climat sec du désert font de ce site une source riche d’informations sur l’émergence de sociétés complexes et sur les contacts entre elles au troisième millénaire avant notre ère.

Description is available under license CC-BY-SA IGO 3.0

Shahr-i Sokhta

Shar-i-Sokhta, que significa ‘Ciudad Quemada’, se encuentra en la intersección de las rutas comerciales de la Edad del Bronce que atraviesan la meseta iraní. Los vestigios de la ciudad, de ladrillos de adobe, representan la emergencia de las primeras sociedades complejas en el este de Irán. Fundada en torno al 3200 a. de C., la ciudad estuvo poblada hasta aproximadamente el 1800 a. de C. durante cuatro periodos, en los que se desarrollaron varios barrios distintos que comprenden una zona monumental, barrios residenciales, barrios industriales y una necrópolis. Un cambio en los cursos de agua y un cambio de clima causaron el casi abandono de la ciudad en los albores del segundo milenio antes de nuestra era. Las estructuras, la necrópolis y el gran número de objetos importantes hallados en varias excavaciones bien conservados gracias al clima seco del desierto hacen de este sitio una rica fuente de información relativa a la emergencia y las interrelaciones de sociedades complejas en el tercer milenio a.de C.

source: UNESCO/CPE
Description is available under license CC-BY-SA IGO 3.0

シャフレ・ソフテ
イラン高原を横切る青銅器時代の交易ルートに位置する、日干し煉瓦都市の遺構。紀元前3200年頃に形成され、4段階にわたって発展した。市域はモニュメント区域、住居区域、産業区域、墓地に区分されるが、水系の変化や気候変動により、前2千年紀の初期に突然消滅した。埋葬地などの遺構や多数の出土品から、前3千年紀における発達した社会の様相とともに、後期銅石器時代の集落が前期青銅器時代には都市化した様相や、さらにインダス、メソポタミア料文明との結びつきがうかがえる。

source: NFUAJ

Shahr-i Sokhta

Shahr-i Sokhta – de ‘verbrande stad’ – ligt op het kruispunt van handelsroutes uit de Bronstijd die de Iraanse hoogvlakte doorkruisen. De overblijfselen van deze lemen stad laten de opkomst zien van de eerste ontwikkelde samenlevingen in oostelijk Iran. De stad werd rond 3200 voor Christus gesticht en is tot 1800 voor Christus gedurende vier belangrijke periodes bewoond geweest. In die tijd ontwikkelden zich verschillende gebieden binnen de stad; een monumentaal gebied, een woongebied, een industrieel gebied en een begraafplaats. Veranderingen in waterlopen en klimaatveranderingen leidden ertoe dat men Shahr-i Sokhta verliet aan het begin van het tweede millennium. De bouwwerken, begraafplaatsen en vele belangrijke, daar opgegraven kunstvoorwerpen – goed bewaard gebleven dankzij het droge woestijnklimaat – maken deze plek een rijke informatiebron over complexe samenlevingen en hun onderlinge contacten tijdens het derde millennium voor Christus.

Source: unesco.nl

Referencia: 1456
Año de inscripción: 2014
Criterios: (ii)(iii)(iv)
Zona central: 275.0000 Ha
Zona de amortiguación: 2200.0000 Ha
top